بازی‌های سنتی همانند قصه‌ها، افسانه‌ها، متل‌ها، ترانه‌ها، آداب و رسوم و اعتقادهای رایج در میان مردم، نشانه‌هایی از حیات فرهنگی جامعه به‌شمار می‌آیند و گستردگی آن‌ها نشانگر ژرفا و غنای فرهنگی جوامع تلقی می‌شود. مردم تالش در طول حیات تاریخی و تکامل اجتماعی و فرهنگی خویش، نمایش‌ها و بازی‌هایی ابداع کرده‌اند که در فصول، زمان‌ها و مکان‌های مختلف با شرایط و ایام خاص اجرا می‌شدند، اما بر اثر تغییر و تحولات اجتماعی و اقتصادی، بسیاری از آن‌ها اکنون جای خود را به اشکال نوین داده‌اند. در مناطق کوهپایه‌ای و ییلاقی تالش، بازی با تبعیت از موقعیت آب‌وهوایی و جغرافیایی، با کار و مشاغل رایج در منطقه ارتباط مستقیم داشته است و بازی‌های رایج، با نحوه‌ی معیشت و نوع مشاغل چون دامداری، کشاورزی و کشت محصولات خاص، تناسب کامل دارد. این اثر که دربرگیرنده‌ی مجموعه‌ای از بازی‌ها، سرگرمی‌ها و آیین‌های تالشی است به شیوه‌ی پژوهش‌های میدانی، از مناطق تالش‌نشین سرزمین گیلان، گردآوری، ثبت و تحریر شده است و نتیجه‌ی پژوهش در دو دسته‌بندی کلیِ «نمایش‌ها و آیین‌های نمایشی» و «بازی‌ها و سرگرمی‌ها»‌ دسته‌بندی شد. سپس با مقایسه‌ی روایت‌های مختلفِ یک بازی، روایتی را که اصیل‌تر و معتبرتر می‌نمود، در این کتاب آمده است.