در سده‏هاي اول و دوم هجري، اهالي گيلان در برابر نفوذ تازيان مقاومت سرسختانه‏اي از خود نشان دادند اما همين مردم، با آغوش باز از پناه‏جويان علوي که به دليل جور و ستم دولت عباسي، از سرزمين‏هاي خود مهاجرت کرده و به اين سامان آمده بودند، استقبال کردند. با حضور نخستين روحانيان علوي دراين منطقه، مردم گيلان با دين اسلام آشنا شدند و با ترويج و گسترش اسلام و قدرت يافتن شيعيان علوي، فرمان‏روايي به‏دست تعدادي از سادات حسني و حسيني افتاد که از سده‏ي چهارم تا دهم هجري، مقدّرات سياسي - اجتماعي اين سامان، به‏خصوص شرق گيلان را در دست داشتند. نگاهي به حضور علويان در گيلان و گسترش شيعه‏ي علوي در اين منطقه، اهميت سادات و زيارت بقاع متبرکه، نَسَب امام‏زادگي و اهميت آن، معماري بقاع متبرکه و معرفي امام‏زاده‏هاي مدفون در شهرهاي مختلف گيلان، از جمله مباحثي است که در اين کتاب به آن پرداخته شده‏است.